Şehbenderzade Ahmet Hilmi'den günümüze bir ileti.

1865-1913 yılları arasında yaşamış bir düşünürden, o dönem için yazılmış fakat ilginç şekilde bu döneme de etki eden birkaç cümle. okuyun, mutlaka bir parça bulacaksınız.

"Ahmet Hilmi, Üniversiteli Gençlerle Bir Konuşma isimli risalesinde yeni neslin kafasında birçok eski soruları canlandırıyor. Sağlam bir metot aramalarını, metotla birlikte ideal sahibi olmalarını tavsiye ediyor. Bugünkü durumumuz nedir? Diye soruyor: Birçok iyi niyetleri olan fakat metot ve idealden mahrum bir topluluk diye cevap veriyor. Hükümetler de bu hastalıkta milletle ortaktır. Milletin fertlerinde bir arzu var: Mutluluk! Hükümette, mecliste bir temenni var: Vatanı imar etmek! Fakat bu hedefler öyle umumi ve belirsiz fikirler ki, şu belirsiz haliyle akli birer ideal olmaktan çok şahsi içgüdü nevine sokulabilir. Bu davanın doğru şahidi 1908 meşrutiyet’inden beri bunca işlerin boşa gitmesi ve istenen yemişleri vermemesidir. Bir işe nereden başlamak gerektiğini tayin edememek, her işi birden yapmaya kalkmak, esasla teferruatı karıştırmak gibi haller, hep belirli bir idealin ve düzenli bir metodun yokluğunu gösteriyor. Ne olmak istiyoruz? Ahlakı düzeltmek, iktisaçta yükselmek mi? Fakat her şeyden önce gençlerin bir hayat görüşü, bir felsefesi olmak lazımdır ki bu istedikleri şeyleri düzenleyebilsiniler. "(ÜLKEN, 2014, s. 423)

KAYNAKÇA

ÜLKEN, H. Z. (2014). Türkiye'de Çağdaş Düşünce Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.